وود لامپ ایرانی

کدام یک از امراض یا اختلالات با چراغ وود شناسایی می‌شود؟

در حالاتی که با افزایش پیگمانتاسیون (ملاسما، پیگمانتاسیون بعد از التهاب) پوست مواجه هستیم. برای تعیین اینکه آیا پیگمانتاسیون اپیدرمال (پیگمانتاسیون با چراغ وود افزایش می‌یابد) است یا درمال (میزان و مقدار پیگمانتاسیون با آزمایش چراغ وود فرقی نمی‌کند) از این ابزار استفاده می‌شود.

لزیون‌های پیگمانته در آزمایش چراغ وود دارای مرز و حاشیه واضح است زیرا نور با افزایش ملانین جذب می‌شود.

از دست رفتن پیگمانتاسیون پوست (مانند ویتیلیگو، ماکول‌های ash-leaf در توبروز اسکلروزیس، و هایپوملانوزیس Ito) .برای شناسایی نواحی گرفتار شده در افرادی که رنگ پوست روشنی دارند نیز از موارد کاربرد چراغ وود می‌باشند.

پوست هایپوپیگمانته در زیر نور کم حاشیه واضحی داشته و فلوئورسانس آبی سفید روشنی دارد .(یا گاهی زرد مایل به سبز) که مربوط به تجمع بایوپترین‌ها (Biopterins) است.

در مقابل نواحی که جریان خون کاهش یافته‌ای دارند بدون تغییر باقی می‌مانند.

(بایوپترین‌ها مشتقات پترین هستند که در بسیاری از گونه‌های جانوری و در برخی از قارچ‌ها و باکتری‌ها بعنوان کوآنزیم‌های آنزیم‌های اندوژنوس عمل می‌کنند. بایوپترین‌ها بعنوان کوفاکتور برای آمینواسید هیدروکسیلازهای آروماتیک عمل می‌کنند که در سنتز تعدادی از نوروترانسمیترها شامل دوپامین، نوراپی نفرین، اپی نفرین، و سروتونین درگیر می‌باشند).